Dat is het onderwerp waar wij ons de afgelopen weken mee bezig hebben gehouden. Wij zijn een groep van 6 studenten van Wageningen University van de MSc opleidingen Hydrology and Quantitative Water Management, Meteorology and Air Quality en Forest and Nature Conservation. Als onderdeel van onze masteropleiding hebben wij ons 8 weken lang op dit onderwerp mogen storten.
Via Groene Kennispoort Twente kregen wij de vraag van Waterschap Vechtstromen om te onderzoeken wat de risico’s zijn bij het optimaliseren van het maaibeleid in de watergangen van het waterschap. Het optimaliseren van maaionderhoud houdt simpel gezegd in dat de maaifrequentie en methodes zo worden gekozen dat de flora en fauna zich op een goede manier kan ontwikkelen en dat het overstromingsrisico goed gehandhaafd wordt.
Aan de hand een aantal watergangen en een hydrologisch model, gemaakt door Chris Griffioen hebben we de risico’s bekeken van verschillende maaimethodes. Voor de verschillende maaimethodes bleek dat het maaien van de bodem (en het laten staan van de taluds) effectief was. Ecologisch gezien bleek dat weinig maaien niet altijd beter was. Soms was een wat intensievere maaimethode effectiever in het verkrijgen van een groot aantal vegetatietypes. De effecten van klimaatverandering waren klein en onzeker in ons onderzoek.
Het onderwerp blijkt veel verschillende aspecten te hebben, meer dan wij konden onderzoeken in deze 8 weken. Toch zijn we blij dat we het waterschap hebben kunnen helpen met de theoretische gevolgen van risicogestuurd onderhoud. Zeker de methode die we hebben gebruikt kan erg waardevol zijn voor het waterschap in de komende jaren. Tevens hebben we een hele reeks aanbevelingen gemaakt, die onderzoek in dit onderwerp kunnen vergemakkelijken.
Dankzij dit project hebben wij kennis kunnen maken met de consultancy wereld, en op een leerzame manier kunnen bijdragen aan de overstap naar risicogestuurd onderhoud in waterschap Vechtstromen en de rest van Nederland.